Kendimi boşlukta hissettiğim zamanlarda, hangi amaca doğru sürüklendiğimi merak ediyorum. Bu karşımda özleyecek bile birini bulamamaktan mı kaynaklı yoksa neyi daha çok önemsediğimle mi halen anlam veremiyorum. Sonra, an geliyor ki etrafımdaki insanları tanıyamadığımı düşünmeye başlıyorum. Bazen de elim herhangi bir teknolojik cihaza gitmiyor ki; iletişim kurmama yardım etsin. Ne kendimle, ne kaybettiklerim ne de erişemediğimi düşündüklerimle..
Uyku gelsin istiyorum ki salak rüyalarıma dönebileyim, yorulmaktan yorulduğumu hissediyorum. Gerçekten, böyle bir fiil mevcutmuş; benden söylemesi. Arada zamanı yetiştiremediğim durumu da var tabii. Kişisel zevk diye bir şey kalmadı bende. Hayır, istediğim gerçekten fazla bir şey değil ki;
- Hiçbir şey yapmamak. Sadece 1 haftacık, evimde hatta yatağımdan çıkmasam bile olur.
Sanırım fazla gelen kimseyle görüşmemek isteyişim yoksa çoktan halledilirdi değil mi ama?
Yazının bile devamını getiremeyecek kadar yorgunken; hayat beni ne kadar bekler ki?
